سارقان کندوی عسل چوبی در راه زندان اوین!!

زنبورهای علوفه پس از پر شدن به کندو برمی گردند. در آنجا شهد را پس می گیرند و به زنبورهای کندو انتقال می دهند.

زنبورهای کندوی عسل چوبی هنگامی که در معده عسل خود قرار می گیرند، شهد را پس می گیرند و به طور مکرر بین فک پایین خود حباب ایجاد می کنند و هضم و غلظت آن را تسریع می کنند. این حباب ها سطح زیادی را در هر حجم ایجاد می کنند و بدین وسیله

زنبورهای عسل تنها حشرات اجتماعی نیستند که عسل تولید می کنند. برخی از گونه‌های زنبور، مانند Brachygastra lecheguana و Brachygastra mellifica که در آمریکای جنوبی و مرکزی یافت می‌شوند، به تغذیه از شهد و تولید عسل معروف هستند.

زنبورهای دیگر مانند Polistes versicolor نیز عسل مصرف می کنند. در اواسط چرخه زندگی، آنها بین تغذیه از گرده های غنی از پروتئین و تغذیه از عسل، که منبع بسیار متراکم تری از انرژی غذایی است، متناوب می شوند.

بشر با استفاده از مرحله ازدحام زنبور عسل، چندین گونه زنبور عسل را نیمه اهلی کرده است. ازدحام وسیله ای است که با آن کلنی های جدید ایجاد می شود، زمانی که دیگر فضایی برای گسترش در کندو فعلی کلنی وجود ندارد.

ملکه قدیمی تخم‌هایی می‌گذارد که به ملکه‌های جدید تبدیل می‌شوند و سپس نیمی از کلنی را به مکانی برای کندو جدید هدایت می‌کنند.

زنبورها معمولاً قبل از اینکه مکان مناسبی برای کندوی دیگر توسط پیشاهنگانی که برای این منظور فرستاده شده اند کشف شود، ازدحام می کنند.

تا زمانی که چنین مکانی پیدا نشود، ازدحام به سادگی در نزدیکی کندوی سابق، اغلب از شاخه های درخت، جمع می شود. این دسته ها به طور غیرعادی مطیع و قابل حمل توسط انسان هستند.

هنگامی که یک مکان لانه سازی مناسب، مانند کندو تجاری لانگستروت فراهم شود، ازدحام به راحتی یک کلنی جدید در محیط مصنوعی ایجاد می کند.

این مستعمرات نیمه اهلی سپس توسط انسان هایی که در حال تمرین زنبورداری یا ملپونیکشوری هستند مراقبت می شوند. زنبورهای اسیر شده به علوفه جویی تشویق می شوند، اغلب در محیط های کشاورزی مانند باغ ها، جایی که گرده افشان ها ارزش بالایی دارند.

عسل، گرده، موم و رزین‌هایی که زنبورها تولید می‌کنند، همه توسط انسان برای مصارف مختلف برداشت می‌شوند.