در ابتدایی ترین شکل آن، کباب پز بشکه ای چیزی بیش از یک بشکه فولادی 55 گالن آمریکایی 210 لیتر؛ 46 میلیون لیتر است که از طول به دو نیم شده است. لولاها وصل شده اند تا نیمه بالایی درب و نیمه پایینی محفظه زغال چوب را تشکیل دهد.
ولی امروزه دستگاه گریل نوع پیشرفته کباب پز است که کار را بسیار آسان تر نموده است.
دریچه ها برای کنترل جریان هوا در بالا و پایین بریده می شوند. یک دودکش معمولاً به درب وصل می شود. شبکه های ذغالی و توری های پخت و پز در نیمه پایینی گریل نصب شده و پایه ها به آن متصل می شوند.
مانند کباب پز، کوره های بشکه ای برای کباب کردن و همچنین کباب کردن واقعی کار می کنند. برای کباب کردن، زغال روشن در یک سر بشکه انباشته می شود و غذای پخته شده در سر دیگر آن قرار می گیرد.
با بسته شدن درب، گرما را می توان با دریچه ها کنترل کرد. طرح‌های شیک‌تر موجود در فروشگاه‌ها ممکن است ویژگی‌های دیگری داشته باشند، اما همان طرح اولیه تغییر نمی‌کند.
طراحی اجاق سرامیکی تقریباً 3000 سال است که وجود داشته است. شیچیرین، یک کباب پز ژاپنی که به طور سنتی از ساخت و ساز سرامیکی ساخته شده است، به شکل کنونی خود از دوره ادو وجود داشته است، اما طرح های جدیدتر تحت تأثیر موشیکامادو قرار گرفته اند که امروزه بیشتر به عنوان کامادو شناخته می شود.
اجاق سرامیکی تطبیق پذیرتر از کتری کتری است زیرا محفظه سرامیکی گرما و رطوبت را به طور موثرتری حفظ می کند. اجاق های سرامیکی به همان اندازه در کباب کردن، دود کردن و کباب کردن غذاها مهارت دارند.
تنور برای پخت انواع خاصی از غذاهای ایرانی، هندی و پاکستانی مانند مرغ تنوری و نان استفاده می شود. در تنور، آتش هیزم را در کف تنور نگه می دارند و غذای پخته شده را روی سیخ های بلند می گذارند و از دریچه ای که در بالا قرار دارد، داخل فر می گذارند تا گوشت بالای زغال آتش باشد.
این روش پخت هم شامل کباب کردن و هم پختن در فر می‌شود، زیرا گوشتی که باید پخته شود هم گرمای مستقیم مادون قرمز و هم گرمای هوا را در فر می‌بیند.
فرهای تنور اغلب در دمای بالای 500 درجه فارنهایت 260 درجه سانتیگراد کار می کنند و اقلام گوشت را خیلی سریع می پزند.
یک باربیکیو تجاری معمولاً ظرفیت پخت و پز بیشتری نسبت به سنتی دارد.
